Ik begon me er de afgelopen jaren steeds meer zorgen te maken of die klimaattransitie er nog ooit van zou komen. Alles ging de verkeerde kant op: niet minder, maar meer uitstoot van broeikasgassen, verzet tegen het minste of geringste klimaatplan, en presidenten die als klimaatveranderingontkenwappies met hun beleid totaal de verkeerde kant op gingen.

Niet zo raar dus dat de VN onlangs rapporteerde dat er een enorm gat zit tussen de ambities van het Klimaatakkoord van Parijs en de verwachte CO2-uitstoot de komende jaren.

Maar als de wanhoop groot is lijkt de redding dichterbij dan eerder gedacht. Wellicht was ik gewoon niet geduldig genoeg. Aan het einde van een coronajaar kan ik niet anders dan constateren dat de tekenen voor een ingrijpender klimaattransitie aanmerkelijk beter zijn dan een jaar geleden. Zowel de politiek als de financiële markten lijken er, onder de radar van de coronapandemie, nu echt klaar voor.